Derde geactualiseerde druk 2025
Rufus Matthew Jones speelde een belangrijke rol binnen de Quakers en had invloed op de humanitaire hulp aan Duitsland na de Eerste Wereldoorlog en aan de Palestijnen na de Tweede Wereldoorlog.
Hij was mede-oprichter van de American Friends Service Committee (AFSC) dat een cruciale rol speelde in het coördineren van humanitaire hulp na de oorlogen. Deze organisatie hielp bij het verstrekken van voedsel, medische zorg en andere noodzakelijke diensten aan slachtoffers in zowel Duitsland als Palestina.
De Quakers hielpen bij het redden van duizenden Joodse kinderen en gezinnen die de Holocaust overleefden. Ongeveer 18.000 kinderen werden gered en opgevangen, voornamelijk in Groot-Brittannië.
Ze hielpen bij de wederopbouw van gemeenschappen en het bieden van medische zorg aan slachtoffers en zetten programma's op om de sociale en psychologische gevolgen van de oorlog te verzachten door het opzetten van scholen en educatieve programma's en initiatieven om de geestelijke gezondheid van oorlogsslachtoffers te ondersteunen.
Hij geloofde sterk in het belang van onderwijs en sociale rechtvaardigheid. Dit leidde tot de oprichting van programma's voor kinderen in vluchtelingenkampen zoals in Palestina, om hen te ondersteunen in hun ontwikkeling en welzijn.
Jones' Quaker-waarden, met nadruk op menselijke waardigheid en zorg voor anderen, waren de basis om hulp te bieden aan de meest kwetsbaren in de samenleving, zowel in Duitsland als in Palestina.
De Quakers, de Vereniging van Vrienden, hebben in 1947 de Nobelprijs voor de Vrede ontvangen. Dit was een erkenning voor hun langdurige inzet voor vrede en sociale rechtvaardigheid.
De prijs werd specifiek toegekend aan twee van hun hulporganisaties de AFSC en de British Quaker Peace and Service.
Jones' werk en filosofie blijven een inspiratie voor veel mensen die zich inzetten voor vrede en sociale rechtvaardigheid, en zijn invloed is nog steeds voelbaar in de huidige humanitaire inspanningen van de Quakers.
In dit boek van de filosoof, literator en godsdienstwetenschapper Rufus Jones wordt de wezenskern van de Quakers op warmbloedige wijze belicht. De geschiedenis, religie, mentaliteit, pedagogische uitgangspunten en het humanitaire werk van de Quakers worden aangevuld met een artikel van Rudolf Otto over hun zwijgende eredienst. Ook is een compilatie van een lezing die Abraham Joshua Heschel hield voor een quakerbijeenkomst in het Duitsland van vlak voor de oorlog toegevoegd. Een lezing die aan actualiteit nog niets heeft ingeboet.
Op verantwoorde godsdienstwetenschappelijke wijze is dit klassieke werk geactualiseerd en aangevuld met gegevens die voor de Nederlandse lezer van belang zijn.
Voorwoord bij de Nederlandse uitgave
Ten geleide van Rudolf Otto
1 Inleiding Spirituele behoefte is blijvend 2 Tragiek en triomf in de geschiedenis van het geweten
3 Het christendom van de quakers
4 Eredienst, organisatie en werkwijze
5 Sacramenten, rituelen en symbolen
6 Eenvoud en diepgang
7 Vredelievendheid
– Geschriften over oorlog en vrede, Solidair met de ander – Vrede is de weg – Mondiaal verantwoordelijksheidsgevoel – Nobelprijs voor de Vrede – Dienstweigering – Godsdienstvrijheid 8 Naastenliefde
– Religieus humanisme – Emmanuel Levinas
9 Opvoeding en onderwijs
10 Een nieuwe mentaliteit voor een nieuwe wereld Aanhangsel 1 Rudolf Otto: De zwijgende eredienst
2 Abraham J. Heschel: In het licht van zijn aangezicht
3 George Fox; William Penn; Dina van Dalfsen
4 Daniël Mok: Bondgenoten van het licht
5 Bertrand Russell; Rufus Jones Personen-, woorden- en begrippenlijst