‘Iedereen verzint vroeg of laat een verhaal waarvan hij denkt dat dit zijn leven is.’ Net als de schrijver Max Frisch stelt Eric Schneider zichzelf de vraag hoe wij ons verleden herinneren: wat wordt uitvergroot en welke grote gebeurtenissen of kleine toevalligheden hebben liefde of vriendschap een andere wending gegeven?

Op de dag dat Thomas een prijs krijgt voor zijn filmmuziek, ontvangt hij een briefje. Er staat een vraag die geen vraag is: 'Spreken we elkaar zaterdag?' Daaronder haar naam, Eva, een teken van leven na vijftien jaar stilte. Hij hoort haar stem, als tolk en als geliefde, herinnert zich

'Ik schrijf niet omdat ik een spannend en mooi verhaal wil verkopen aan de lezer. Ik schrijf omdat ik niet anders kan, omdat er een uitweg moet zijn voor de intensiteit van mijn gevoelens die nauw verbonden zijn met de sociaal-culturele geschiedenis van toen en nu van mijn eiland.' -

Het kan niet banaler: Philippe is vanaf het eerste moment helemaal weg van Agatha, ook al beseft hij meteen dat zij zijn type niet is. Hij wil haar 'bezitten'. De roman voert de logica van deze bezitsdrang tot in zijn uiterste, ijzingwekkendste consequenties door. Seksuele, sadistisch getinte obsessie en romantische

Bestaat dat, een allesvervullende liefdesrelatie? Na de crematie van zijn vrouw Agnes komt er op de Chileense Alfonso Ibañez een vloedgolf aan herinneringen af, alsof zijn leven buiten hem om heeft plaatsgevonden. De verbittering van zijn moeders afwijzende houding drijft boven. Voorbode van de misstap in Nederland, waar hij in een roes van

Wekelijks schrijft de cabaretier Youp van 't Hek een column op de sportpagina van NRC Handelsblad. Hij houdt erg van sport, maar heeft een eigen kijk op alle verschijnselen die niet op de bijsluiter staan vermeld: de Bobo's, de sponsors, de f-side en de F-side, de anabolen, de sterioïden en

In de show 'Ergens in de verte' haalt Youp van 't Hek herinneringen op aan zijn vrienden Charly en David en hun gezamelijke bezoeken aan de bunker van boer Buitendijk. Wat is er van de drie jeugdvrienden geworden?

In dit derde deel van de Camera Obscura beschrijft Hildebrand (Nicolaas Beets) zijn belevenissen over een dagje uit.

In dit tweede deel van de Camera Obscura beschrijft Hildebrand (Nicolaas Beets) de familie Kegge.

Het leven van de Familie Stastok wordt door Hildebrand (Nicolaas Beets) beschreven in het eerste deel van de Camera Obscura.

Camera Obscura is een verhalenbundel die Nicolaas Beets schreef onder de pseudoniem Hildebrand. Het grootste deel van de tekst werd geschreven in 1837. Beets was toen nog student theologie. De daarop volgende jaren voegde hij verhalen aan het werk toe. Pas in 1851 kreeg het zijn definitieve vorm.

Stoop is een briljante student kunstgeschiedenis aan de Leidse universiteit in de jaren zestig van de vorige eeuw. Het is de periode dat Leidse kopstukken als Lunsingh Scheurleer en Van de Waal hun stempel drukken op de Nederlandse kunstgeschiedenis. Stoop heeft alle belangrijke tentamens gedaan en moet alleen nog zijn

Iedereen heeft het, maar niet iedereen weet het - en er zijn maar weinig mensen die het weten toe te passen: ons zesde zintuig.